oxyro N883

Η Δανάη Μικέλλη (δεξιά), με συνεργάτες της κατά την διάρκεια σεμιναρίου

ΑΠΟ FCPAOK.GR

Η ΔΑΝΑΗ ΜΙΚΕΛΛΗ ΣΤΟ FCPAOK.GR!

Η Δανάη Μικέλλη δεν είναι αθλητικός παράγοντας. Δεν είναι μέλος της διοίκησης Ζαγοράκη, δεν είναι παίκτρια του ΠΑΟΚ, δεν είναι κάποια διάσημη προσωπικότητα. Το έργο που έχει προσφέρει όμως στον Λαό του ΠΑΟΚ μέσα απο την δουλειά της, την κάνει να ξεχωρίσει! Η Δανάη Μικέλλη είναι φοιτήτρια στην Θεσσαλονίκη, και κατάγεται απο το Αγρίνιο, 6 ώρες και 49 λεπτά ή 422 χιλιόμετρα μακρυά απο την Τούμπα. Η 23χρονη φοιτήτρια του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπηστημίου, δημιούργησε ένα ντοκυματνέρ μικρού μήκους για την Ιστορία του γηπέδου του ΠΑΟΚ! Ένα ντοκυμαντέρ που ήδη στην πρώτη του προβολή σε Φεστιβάλ απέσπασε Βραβείο κοινού! Δεν είναι περίεργο λοιπόν που κίνησε το ενδιαφέρον μας ώστε να την προσεγγίσαμε για μια σύντομη συνέντευξη. Μια ενδιαφέρουσα ιστορία, ένα βραβευμένο ντοκυμαντέρ για την Ιστορία της Τούμπας, με ντοκουμέντα, συνεντύξεις και πολύτιμο υλικό αρχείου, που αξίζει την προσοχή και την ανάλογη προβολή στον Λαό του ΠΑΟΚ αλλά και απο το ευρή κοινό της Ελλάδας. Απολαύστε την.

Δανάη, πές μας κάποια πρώτα εισαγωγικά λόγια για την δουλειά σου αυτή. Περι τίνος πρόκειται;
Πρόκειται για ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, το οποίο εξιστορεί την ιστορία του γηπέδου του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, μέσα από αρχειακό υλικό και μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν συνδεθεί ποικιλοτρόπως με την θρυλική έδρα της ομάδας.

Η δουλειά αυτή έγινε στα πλαίσια πανεπιστημιακής εργασίας;
Είναι ουσιαστικά μια εργασία που πραγματοποίησα για να περάσω το μάθημα «Η Μυθοπλασία στο Ντοκιμαντέρ» στο εαρινό εξάμηνο του 4ου έτους με διδάσκοντα τον Βασίλη Κοσμόπουλο.

Πές μας ποιά άλλα πρόσωπα είναι πίσω απο αυτή την δουλειά, που σε βοήθησαν ή συνεργάστηκαν μαζί σου για να τελειώσει;

Κομβικής σημασίας για την πραγματοποίηση του ντοκιμαντέρ ήταν η συμβολή του συμφοιτητή μου, Βασίλη Μόσχου (corrupt, fcpaok.gr member). Ο Βασίλης, ως Θεσσαλονικιός και παοκτσής από κούνια, μου αποκάλυψε αυτό τον μοναδικό κόσμο των φιλάθλων του ΠΑΟΚ. Με βοήθησε στην συγκέντρωση ιστορικών στοιχείων και υλικού για την ιστορία του γηπέδου και στις επαφές με άτομα που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα για την δημιουργία του ντοκιμαντέρ. Επίσης, ο καθηγητής του εν λόγω μαθήματος, Βασίλης Κοσμόπουλος, συνέβαλε με την καθοδήγησή του σε μια πιο συγκροτημένη παρουσίαση του θέματος. Αναμφίβολα, πολύτιμη ήταν η συνεργασία του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης για την προσφορά αρχειακού υλικού από το επετειακό λεύκωμα που είχε εκδώσει για τα 80 χρόνια του ΠΑΟΚ. Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει, φυσικά, σε όσους εμφανίζονται στο ντοκιμαντέρ και μιλούν για το γήπεδο, πράγμα που θα συμβεί στη συνέχεια.

Πώς και επέλεξες αρχικά αυτό το θέμα για το ντοκυμαντέρ σου; Πώς πήρες αυτή την απόφαση;

Η αλήθεια είναι ότι αρχικά σκόπευα να ασχοληθώ με ένα άλλο θέμα για το ντοκιμαντέρ μου, τις δωδεκαόροφες πολυκατοικίες της οδού Λαγκαδά. Μάλιστα, είχα αφιερώσει ολόκληρο το εξάμηνο στην προετοιμασία αυτού του θέματος (τέτοια είναι η δομή του μαθήματος, προετοιμάζουμε ένα project καθʼόλη τη διάρκεια του εξαμήνου και στο τέλος το γυρίζουμε). Ωστόσο, η ιδέα αυτή ναυάγησε δυστυχώς για κάποιους λόγους κι εγώ βρέθηκα στα μέσα του καλοκαιριού χωρίς θέμα! Ούτως ή άλλως θα παρέδιδα την εργασία μου στην εξεταστική του Σεπτέμβρη, αλλά ο χρόνος που απέμενε ήταν και πάλι λίγος. Αποφάσισα, λοιπόν, να ασχοληθώ με κάποιο άλλο κτίριο-ορόσημο της Θεσσαλονίκης, του οποίου η ιστορία θα ταίριαζε σε ένα ντοκιμαντέρ. Έτσι, κατέληξα στην Τούμπα. Τα όσα ανακάλυψα για το γήπεδο στην πορεία ήταν πράγματι ενδιαφέροντα και πιστεύω δικαίωσαν την επιλογή μου!

Πόσο καιρό σου πήρε η δημιουργία του ντοκυμαντέρ;
Συνολικά, μου πήρε γύρω στους δύο μήνες, η έρευνα, το γύρισμα και το μοντάζ. Όπως προείπα, ο χρόνος που μου απέμενε για την εξεταστική ήταν λίγος, άρα παρουσίασα μια πρώτη εκδοχή για να περάσω το μάθημα και στη συνέχεια, εμπλούτισα το ντοκιμαντέρ με περισσότερες συνεντεύξεις και υλικό και διόρθωσα το μοντάζ. Θεωρώ ότι το ντοκιμαντέρ παραμένει ακόμα και τώρα ελλιπές, γιατί το θέμα της ιστορίας του γηπέδου στην Τούμπα είναι τόσο πολύπλευρο, που και στη φόρμα του μεγάλου μήκους ίσως μείνει ανολοκλήρωτο. Σίγουρα, μελλοντικά, θα με ενδιέφερε να το επεκτείνω.

Επειδή οι αναγνώστες μας δεν έχουν δεί το ντοκυμαντέρ αυτό, θα ήθελες να μας πείς λίγα λόγια για το τί δείχνει, ποιές σκηνές θα ξεχώριζες, να μας κάνεις μια σύντομη αναφορά για το τί προβάλεται;
Βασικός αφηγητής είναι ο Ντίνος Καραμητρούσης, ο αθλητικός δημοσιογράφος. Αυτός παραθέτει τα ιστορικά στοιχεία για την δημιουργία του γηπέδου του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ξεκινώντας από το γήπεδο στο Συντριβάνι. Η αφήγησή του διανθίζεται από φωτογραφίες και συνεντεύξεις με ανθρώπους-σταθμούς του ΠΑΟΚ. Ο Λάμπης Κουϊρουκίδης, λόγου χάρη, σκιαγραφεί τα χρόνια στο Συντριβάνι. Ο Απόστολος Βασιλειάδης ξεκινά εκεί όπου σταματά η μαρτυρία του Κουϊρουκίδη και μας μιλά για την δεκαετία του 1960. Ο Βασίλης Σεργιαννίδης, έφορος του γηπέδου, περιγράφει λεπτομέρειες για την κατασκευή του και ευτράπελα περιστατικά. Ο Παναγιώτης Μόσχος, ως κάτοικος της Τούμπας στα τέλη της δεκαετίας του 1950, δίνει την δική του εικόνα για το γήπεδο. Υπάρχουν, επίσης, πλάνα του γηπέδου, άδειου και σε ώρα αγώνα. Νομίζω ότι αυτή είναι και η σκηνή που ξεχωρίζω, η φιέστα των φιλάθλων λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας. Έχει ενέργεια το κομμάτι αυτό, που προκύπτει φυσικά από τον εκστασιασμό των φιλάθλων. Προς το τέλος του ντοκιμαντέρ, παρατίθενται κάποιες απόψεις για την κατασκευή του νέου γήπεδου. Θέλω, σε αυτό το σημείο, να ευχαριστήσω αυτούς τους ανθρώπους μέσα από την καρδιά μου, γιατί με εμπιστεύτηκαν και δέχτηκαν να μου μιλήσουν. Η γνωριμία με τον Κουϊρουκίδη ήταν, λόγου χάρη, μεγάλη τιμή για μένα, αν λάβουμε υπόψιν πόσο ακριβοθώρητος είναι. Εμπνέει σεβασμό και δέος αυτός ο άνθρωπος και είναι τόσο σεμνός. Αυτό το λέω χωρίς να θέλω να αδικήσω τους υπόλοιπους συνεντευξιαζόμενους, των οποίων η αρωγή ήταν εξίσου πολύτιμη.

Αν θα χαρακτήριζες το ύφος του ντοκυμαντέρ, θα έλεγες ότι έχει μια καλλιτεχνική, ιστορική ή ερευνητική διάθεση εκ μέρους σου;

Επειδή ο βασικός στόχος της εργασίας αυτής ήταν η άσκηση, προσπάθησα να μην προκύψει κάτι ακατανόητα «κουλτουριάκο», καθώς κάτι τέτοιο δεν θα ταίριαζε καθόλου και στο θέμα. Η αφήγηση είναι αρκετά συμβατική και δεν θεωρώ ότι το αποτέλεσμα ξεφεύγει από το μέτρο μιας φοιτητικής εργασίας. Εξάλλου, και τα μέσα που χρησιμοποίησα ήταν πρωτόγονα, μια κάμερα handycam κι ένα τριποδάκι, ούτε καν ηχοληπτικά. Η ποιότητα της εικόνας δεν με ικανοποιεί καθόλου, σε προβολή στη μεγάλη οθόνη «πιξελιάζει». Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι την εργασία αυτή την έκανα με ενθουσιασμό και αγάπη.

Τι προσπάθησες κυρίως να περάσεις μέσα απο αυτό το ντοκυμαντέρ;
Το πάθος που έχουν οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ με την ομάδα τους και την αδιαμφισβήτητη ιστορική σημασία του γηπέδου αλλά και της ομάδας. Δε θέλω να ακουστεί κλισέ, αλλά πραγματικά το γήπεδο του ΠΑΟΚ στέγασε τους προσφυγικούς καημούς των φιλάθλων της, και η σχεδόν μυσταγωγική σχέση που έχουν οι φίλαθλοι με την ομάδα είναι μοναδικό φαινόμενο.

Τα στοιχεία για το θέμα σου απο πού τα πήρες κυρίως;
Διάβασα κάποια βιβλία για την ιστορία του ΠΑΟΚ, το «Αυτός είναι ο ΠΑΟΚ» του Μιλτιάδη Κανώτα και το λεύκωμα του Κέντρου Ιστορίας. Προέκυψαν, ασφαλώς, πολλές πληροφορίες από συνεντεύξεις και συνομιλίες.

Είχες καμία επαφή με τον επίσημο ΠΑΟΚ για την έρευνά σου;
Είχα μια επικοινωνία με το Τμήμα Marketing. Ο κ. Τζέτζης με παρέπεμψε στον δημοσιογράφο Ευγένιο Δαδαλιάρα, χάρη στον οποίο έγινε η επαφή με τον κ. Καραμητρούση και τον κ. Σεργιαννίδη. Αντιλαμβάνομαι ότι στην ΠΑΕ ήταν εξαιρετικά απασχολημένοι εκείνη την περίοδο για να ασχοληθούν μαζί μου, αλλά ήταν όλοι τους ευγενικοί και μας άφησαν να τραβήξουμε πλάνα από το άδειο γήπεδο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω στον Παναγιώτη Ποικιλίδη. Χάρη στην προσωπική του διαμεσολάβηση, πήραμε την άδεια να μπούμε στη θύρα των επισήμων και να τραβήξουμε τα πλάνα πριν από την έναρξη του αγώνα με την ΑΕΚ.

Φαντάζομαι είναι πολύ πρωτότυπο θέμα για μια εργασία πανεπιστημίου, τί σου είπαν οι καθηγητές σου όταν τους ανέφερες το τί θέλεις να κάνεις;
Ο κ. Κοσμόπουλος ήταν αρκετά υποστηρικτικός στο να προχωρήσω αυτή την ιδέα, παρά το ότι είχα δουλέψει μέχρι τότε στην κατεύθυνση των πολυκατοικιών. Και ο ίδιος διέκρινε το ζωηρό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το θέμα για ένα ντοκιμαντερίστα, παρά το ότι δεν είναι ούτε Θεσσαλονικιός ούτε παοκτσής. Θεωρώ ότι οι προτάσεις του βελτίωσαν κατά πολύ το τελικό αποτέλεσμα.

Μέχρι στιγμής πού έχει προβληθεί;
Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στο νεοσύστατο φοιτητικό τμήμα του 2ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας-Όψεις του κόσμου τον περασμένο Μάρτιο. Το Φεστιβάλ το ανακάλυψα τυχαία μέσω διαδικτύου και η συμμετοχή σε αυτό είχε μια ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα, καθώς ο πατέρας μου είναι Κύπριος. Η χαρά μου ήταν διπλή, όταν έμαθα ότι απέσπασε και το βραβείο κοινού.
Ποιά ήταν η αντίδραση του κοινού στις μέχρι τώρα προβολές του ντοκυμαντέρ; Τί εισπράτεις απο τον κόσμο;
Εγώ, δυστυχώς, δεν κατάφερα να παρευρεθώ στην προβολή. Ο πατέρας μου που ήταν εκεί μου μετέφερε την παρουσία φιλάθλων του ΠΑΟΚ, από τον σύνδεσμο της Κύπρου, πράγμα συγκινητικό. Κατά τα άλλα, δεν μπορώ να κάνω λόγο ακόμα για αντιδράσεις του κοινού, γιατί είναι πολύ νέα ακόμα η πορεία του ντοκιμαντέρ σε φεστιβάλ.

Ποιό πρόγραμμα υπάρχει για την προβολή του ντοκυμαντέρ απο δώ και στο εξής;
Το έστειλα στο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ που θα πραγματοποιηθεί στη Χαλκίδα 7-11 Οκτωβρίου.

Να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις για το γήπεδο του ΠΑΟΚ. Θα έχεις ακούσει ή διαβάσει φυσικά ότι υπάρχουν σκέψεις στον ΠΑΟΚ για δημιουργία νέου γηπέδου, κυρίως λόγω της ηλικίας του σημερινού γηπέδου της Τούμπας. Τί πιστεύεις ότι θα λείψει περισσότερο στον οπαδό του ΠΑΟΚ απο την Τούμπα;
Η μαγεία. Αυτό το γήπεδο έχει φιλοξενήσει θρυλικούς αγώνες, σπουδαίους ποδοσφαιριστές, τόσες στιγμές έντασης και συγκίνησης. Κουβαλάει παράδοση και ιστορική μνήμη. Όταν έμαθα ότι οι φίλαθλοι της ομάδας πήγαιναν και βοηθούσαν μετά τις δουλειές τους για να χτιστεί το γήπεδο λιθαράκι λιθαράκι, εντυπωσιάστηκα με την θέληση αυτών των ανθρώπων και την αγάπη για την ομάδα τους.

Πιστεύεις ότι είναι πιο δύσκολο ή λιγότερο εμπνευστικό για έναν καλλιτέχνη να δημιουργήσει ένα ντοκυμαντέρ για ένα μοντέρνο γήπεδο; Μήπως τελικά η ιστορία είναι αυτή που δίνει καλλιτεχνική αξία σε ένα γήπεδο ώστε να γίνει ντοκυμαντέρ;
Καθόλου δύσκολο. Απλά θα το δει από άλλη οπτική γωνία. Αν κάποιον τον συγκινεί το μοντέρνο γήπεδο, μπορεί να αναδείξει άλλες πτυχές του θέματος, που εμείς δεν έχουμε φανταστεί. Το ντοκιμαντέρ σαν είδος είναι πολυμορφικό. Εγώ απλά επέλεξα να παρουσιάσω έτσι το γήπεδο, εμμένοντας στην ιστορική του σημασία, γιατί έτσι μπορούσα να το διαχειριστώ και αυτό με εξέφραζε.
Απο όση έρευνα έχεις κάνει για το γήπεδο, ποιό είναι αυτό που σου έχει κάνει περισσότερο εντύπωση ή το θεωρείς ξεχωριστό απο άλλα γήπεδα;
Το κλίμα που δημιουργείται στους αγώνες. Η πώρωση των φιλάθλων με την ομάδα τους. Θαρρείς και είναι ζωντανό το γήπεδο και ζητωκραυγάζει κι αυτό.

Ας μιλήσουμε λίγο για 'σένα. Η προσωπική σου σχέση με τον ΠΑΟΚ πια είναι; Παρακολουθείς καθόλου την ομάδα;
Καθώς έχω μεγαλώσει σε μια επαρχιακή πόλη αρκετά μακριά από τον σκληρό πυρήνα του ΠΑΟΚ, η σχέση μου με την ομάδα περιοριζόταν για χρόνια στις εντυπώσεις που σχημάτιζα από απόσταση για μια ομάδα του βορρά. Σίγουρα είχα επίγνωση της σημασίας της ομάδας, αλλά αυτό το εισέπραξα κυρίως όταν ήρθα για σπουδές στη Θεσσαλονίκη και το αφομοίωσα πλήρως με την δημιουργία του ντοκιμαντέρ! Δεν θα με χαρακτήριζα «παοκτσού» με την καθιερωμένη έννοια, αλλά θαυμάζω και σέβομαι την ομάδα, και χαίρομαι πολύ όταν κερδίζει. Βέβαια, δεν πρέπει να παραβλέψουμε και το γεγονός ότι οι γυναίκες συνήθως δεν συγκινούνται ιδιαίτερα από το ποδόσφαιρο!

Μήπως είχες και κάποια επιρροή για ΠΑΟΚ απο το οικογενοιακό σου περιβάλλον; Απο τον πατέρα σου κτλ;
Καμία σχέση, ο πατέρας μου είναι Ολυμπιακός! Αλλά φυσικά συμπαθεί τον ΠΑΟΚ καθώς είναι απο την Αμμώχοστο Κύπρου και είναι και ο ίδιος πρόσφυγας!

Ποιά είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Αυτή την στιγμή, βρίσκομαι σε φάση αποπεράτωσης της πτυχιακής μου εργασίας. Τελείωσα με τα γυρίσματα και μένει να κάνω το μοντάζ μέσα στο καλοκαίρι, για να πάρω επιτέλους το ρημάδι το πτυχίο τον Σεπτέμβριο! Η πτυχιακή μου είναι κι αυτή ντοκιμαντέρ, αλλά σε εντελώς διαφορετικό κλίμα. Παρακολουθώ μια μπάντα από μουσικούς που παίζουν μαζί δέκα χρόνια περίπου και ως μέσο όρο ηλικίας έχουν τα εξήντα έτη! Κοιτάζοντας πίσω, θεωρώ ότι η εργασία μου για το ντοκιμαντέρ του ΠΑΟΚ συνέβαλε καθοριστικά στο να επιλέξω το ντοκιμαντέρ ως κατεύθυνση της πτυχιακής μου.
Επίσης, στα τέλη του καλοκαιριού, θα γυρίσω ένα ντοκιμαντέρ στην Κύπρο, στο πλαίσιο της αξιοποίησης του βραβείου κοινού του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας και της παροχής εξοπλισμού από το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας για την δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ στο νησί.
Και μετά την αποφοίτηση, μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει τίποτα στο τομέα των κινηματογραφικών σπουδών.

Σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία!

Και εγώ ευχαριστώ.

paok-oxyro