oxyro N1.369

Η αγάπη του Διονυσίου για τον ΠΑΟΚ

Το 1959, όταν εγκαινιάστηκε το γήπεδο της Τούμπας ο Διονυσίου μετακόμισε στην Αθήνα και αφοσιώθηκε στο τραγούδι. Οι καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις σε συνάρτηση με τη δημιουργία της οικογένειάς του, δεν του επέτρεπαν να βλέπει τόσο συχνά την αγαπημένη του ομάδα, ως το τέλος της δεκαετίας του 1960. Τότε οι δεσμοί έγιναν και πάλι έντονοι.
«Ο γιος μου ο Άγγελος ήτανε φανατικός Παναθηναϊκάκιας και τον έπαιρνα πολλές φορές και πηγαίναμε τις Κυριακές τα μεσημέρια στο γήπεδο. Είχα τη δική μου θέση στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, αλλά εγώ ήμουνα και είμαι μια ζωή ΠΑΟΚ, η ομαδάρα της Τούμπας. Παοκάρα και πάσης Ελλάδος. Λατρεύω τον ΠΑΟΚ και πικραίνομαι πολύ όταν η αγαπημένη μου ομάδα χάσει κάποιον αγώνα. Δεν έχω αφήσει αγώνα της ομάδας που να μην τον παρακολουθήσω. Σε οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας και αν παίζει, είμαι πρώτος και καλύτερος. Και εκεί άρχιζε η κόντρα μας με τον ``Αγγελάκο`` και ήτανε από τις σπάνιες φορές που `αντιδικούσε` μαζί μου» ανέφερε ο Στράτος στην αυτοβιογραφία του (Εκδόσεις Κάκτος, Επιμέλεια: Βίκυ Μιχαλονάκου, σελ. 149).
Την αγάπη του Διονυσίου για τον ΠΑΟΚ επιβεβαιώνει και ο Γιώργος Κούδας, στη δική του αυτοβιογραφία: «Τον Στράτο Διονυσίου τον θυμάμαι με συγκίνηση και αγάπη. Ακόμη ακούω τα επινίκια, αυτοσχέδια τραγούδια του για χάρη μας στο κέντρο που εμφανιζόταν, όταν κατέφτανε ο ΠΑΟΚ για να γιορτάσει κάποια νίκη στην Αθήνα.
‘Πάρε ότι θέλεις… ΠΑΟΚτσή’ τραγουδούσε. Πρόκειται, βέβαια, για παράφραση του μεγάλου σουξέ της εποχής ‘Ο παλιατζής’, το οποίο ερμήνευσε συγκλονιστικά ο Στράτος. Σ’ αυτόν γιορτάσαμε το πρώτο μας κύπελλο, το 1972. Στα Δειλινά της Γλυφάδας.




paok-oxyro - ΠΑΟΚτσάκια άρρωστα