oxyro N1.290

paok-oxyro

Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος Φραγκούλης Φράγκος μιλά αποκλειστικά στα ΣΠΟΡ

Για τη μεγάλη του αγάπη, τον ΠΑΟΚ. Την «καψούρα» και την «τρέλα» του. Είναι πανταχού παρών. Όπου κι αν παίζει ο ΠΑΟΚ. Και έχει ξεκάθαρη άποψη για όλα. Όπως δηλώνει στα ΣΠΟΡ η αγάπη του για τον ΠΑΟΚ ξεπερνά κάθε όρια. Ο αρχηγός του Ελληνικού Στρατού Φραγκούλης Φράγκος άνοιξε την καρδιά του για τον ΠΑΟΚ, την ομάδα, τον Ζαγοράκη, τους φιλάθλους, τα «τρελόπαιδα» στη θύρα 4. Μίλησε ακόμη και για το νέο γήπεδο που είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει.

Ο αρχηγός του ΓΕΣ μίλησε από την καρδιά του στα ΣΠΟΡ. Και συγκινήθηκε ιδιαίτερα, κατά τη διάρκεια της συζήτηση μας:

- Το μικρόβιο του ΠΑΟΚ πότε το κολλήσατε;
- «Θα σου πω κάτι. Το μικρόβιο του ΠΑΟΚ το κόλλησε η γενιά η δική μας, από τον Δημήτρη τον Μπούζα. Είχαμε μία κλίση στην ασπρόμαυρη ομάδα, αλλά ο άνθρωπος αυτός στιγμάτισε και οριοθέτησε την ζωή μας, αλλά και την ιδέα που λέγεται ΠΑΟΚ. Και αν λυπάμαι για κάτι, είναι γιατί, λίγο του έχει αναγνωριστεί».

- Φέτος έχετε παρακολουθήσει όλα τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ;
- «Όπως ξέρετε οι υποχρεώσεις είναι τέτοιες που δεν μου επιτρέπουν να είμαι παρών στα παιχνίδια του ΠΑΟΚ, αλλά όταν μου δίνεται η ευκαιρία, δεν απουσιάζω από το γήπεδο. Ακόμη είμαι δεσμευμένος με την Αθήνα καθώς είμαι αρχηγός στο Γ.Ε.Σ και υπηρετώ εκεί».

- Χτυπά τόσο έντονα η καρδιά σας για τον ΠΑΟΚ, καθώς βρίσκεστε μακριά από τη Θεσσαλονίκη;
- «Μην ξεχνάτε πως οι περισσότερες στρατιωτικές μονάδες βρίσκονται στον Εβρο και τα νησιά. Οι δυνατότητες να βρίσκεται ένας στρατιωτικός στη Βόρειο Ελλάδα είναι περισσότερες από ότι να κλείνεται σε ένα γραφείο και να κυνηγάει τα χαρτιά. Ο ΠΑΟΚ φέτος δεν έπαψε να είναι καλός. Είχα την τύχη να τον παρακολουθήσω στο παιχνίδι με τον Αγιαξ στην Τούμπα αλλά και με την Φενερμπαχτσέ εντός και εκτός έδρας. Και είδα ότι δεν έχει στοιχεία που να κρίνω πως η φετινή του πορεία, δεν θα ήταν ικανοποιητική.

Βέβαια όταν φεύγει ένας προπονητής της προσωπικότητας του Σάντος από την ομάδα, εύλογο είναι να δημιουργηθούν κάποιες αναταράξεις. Αυτές πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ θα τις ξεπεράσει σύντομα. Δεν είμαι της άποψης, πως ο ΠΑΟΚ χρειάζεται το πολύ μεγάλο όνομα. Χρειάζεται ένας άνθρωπος που να καταλαβαίνει τους ποδοσφαιριστές. Να τους εμπνέει και να είναι κοντά τους, σαν αδελφός, σαν πατέρας και να τους κατευθύνει. Εκείνο που θα ήθελα να σημειώσω είναι ότι επειδή μεγαλώσαμε διαφορετικά, θα ήθελα να βλέπω ένα ΠΑΟΚ που θα έχει 9 Έλληνες και 2 ξένους. Για να ξέρω ότι αυτά τα παιδιά, έχουν ζωγραφισμένα μέσα στη ψυχή τους τον Δικέφαλο.

Όχι ότι οι ξένοι που ήρθαν και για παράδειγμα ο Γκαρσία και ο Κοντρέρας δεν αγάπησαν αυτή τη ομάδα. Αλλά είναι διαφορετικό ένα παιδί να ανδρώνεται με την ΠΑΟΚτσήδικη ιδέα. Πάνω από όλα ο ΠΑΟΚ συμβολίζει τις αλησμόνητες πατρίδες, ποτέ δεν θα πω τις χαμένες. Έχει σχέση με την ιστορία μας. Πηγαίνοντας στην Πόλη μάθαμε ότι έχει σχέση με τον Ερμή.

Όλα αυτά δημιουργούν μία διαφορετική αίσθηση για αυτή την ομάδα. Είναι και η ομάδα που έχει πίσω της ένα κόσμο, ένα λαό. Ο ΠΑΟΚ με τον Μπούζα τότε, έγινε ομάδα της Θεσσαλονίκης, της κεντρικής Μακεδονίας, όλη της Ελλάδας. Βλέπω συνδέσμους στην Καλαμάτα, στο Ηράκλειο.

Ο ΠΑΟΚ είναι μία πανελλήνια ιδέα, πάνω από όλα για τον αθλητισμό. Αυτό που με πικραίνει, είναι ότι δεν μπορούμε να δούμε πλέον παιχνίδια με τους αντιπάλους μας. Θυμάμαι έναν τελικό που έγινε στο Καυτανζόγλειο, κέρδισε τότε ο αρης και ο Κούδας είχε χάσει πέναλτι. Ήμασταν 45.000 φίλαθλοι και καθόμασταν ανάμικτοι όλοι οι Θεσσαλονικείς. Φίλοι και παρέα. Αυτό δεν το βλέπω σήμερα. Θέλω να μου κάνουν καζούρα και να κάνω κι εγώ καζούρα. Και αυτή η πόλη να μην είναι χωρισμένη. Αυτό που λέμε εμείς, μία πόλη μία ομάδα θα μπορούσαμε να λέμε, μία πόλη με πολλές ομάδες αγαπημένες. Η μάχη να κρατάει, όσο είναι η διάρκεια ενός αγώνα. Η κερκίδα να είναι η «κόντρα» και το «δούλεμα» όσο κρατάει ένα παιχνίδι. Και την άλλη ημέρα να συνεχίζεται η καζούρα στα καφενεία. Να βγουν όμως τα ταλέντα, να δούμε ξανά τον Κούδα, τον Αρίσταρχο, τον Παρίδη, τον Σπυρίδωνα, τον Τερζανίδη, τον Ασλανίδη».

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ

Ο αρχηγός του ΓΕΣ τόνισε ακόμη: «Σε ηλικία 12 ετών πήγα να δω για πρώτη φορά τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Ήμουν ψηλός, 1,75 και οι πορτιέρηδες δεν πίστευαν την ηλικία μου, και μου ζητούσαν να πληρώσω εισιτήριο. Δεν μου έβγαιναν τα λεφτά για να αγοράσω και μπήκα στα τελευταία λεπτά του αγώνα από την θύρα 7. Και ήμουν τυχερός γιατί είδα ένα υπέροχο γκολ από τον Αποστολίδη και έναν ανεκδιήγητο διαιτητή να το ακυρώνει. Από εκείνη την στιγμή ήμουν, είμαι και θα παραμείνω μόνο ΠΑΟΚ. Γιατί το αίσθημα της αδικίας δεν το μπορεί κανείς Βορειοελλαδίτης. Και πρέπει οι φίλοι μας οι Αθηναίοι να το καταλάβουν αυτό, αν θέλουμε να έχουμε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Θα πρέπει να μοιράζονται τα πρωταθλήματα σε όλη την Ελλάδα, ανάλογα με την αξία των ομάδων. Έχω έναν καλό φίλο, τον Μανόλη, δεν θα πω το επίθετο του που είναι oλυμπιακός. Δεν θα το πιστέψετε. Εγώ πάω στο Καραϊσκάκη με διαρκείας που μου αγοράζει ο Μανόλης κάθε χρόνο και ο φίλος μου έρχεται στην Τούμπα, με διαρκείας που του αγοράζω εγώ. Και τον αγαπάνε οι φίλαθλοι που είναι δίπλα μας και τον γνωρίζουμε, γιατί αυτές οι δύο ομάδες έχουν το ωραιότερο κοινό, τους πιο τρελούς φιλάθλους. Όλοι περάσαμε από την θύρα 4. Όμως τότε, φωνάζαμε ένα «ου.....» και σταματούσαμε εκεί. Το να ασχημονείς, δεν φέρνεις κόσμο στο γήπεδο. Και δεν φέρνεις και ποιοτικό κόσμο».

ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Ο αρχηγός του Γ.Ε.Σ. μίλησε και για το μπάσκετ του ΠΑΟΚ: «Αυτή την ομάδα πρέπει να τη στηρίξουμε διότι υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται ακούραστα. Αυτή η ομάδα έχει δώσει πολύ μεγάλες διακρίσεις στον ΠΑΟΚ. Θέλω να πω ακόμη πως δεν πρέπει να ξεχνάμε την προσφορά ανθρώπων όπως ο Νίκος Βεζυρτζής που κράτησαν τον ΠΑΟΚ ψηλά σε δύσκολες εποχές».

Το δάκρυ συγκίνησης και το μοντέλο της Μπαρτσελόνα Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ένα δάκρυ έφυγε από τα μάτια του αρχηγού του Γ.Ε.Σ. και τον ρωτήσαμε:

- Συγκινείστε με τον ΠΑΟΚ;
- «Δεν είναι απλά ένα δάκρυ, αλλά οι αναμνήσεις αυτής της ομάδας που σου φέρνουν έναν κόσμο μέσα σου. Και επειδή πολλοί φίλοι που αγαπούσαν αυτή τη ομάδα έφυγαν από τη ζωή, αν είναι δυνατόν να μην χαίρεσαι όταν μιλάς για τον ΠΑΟΚ. Είναι δάκρυ συγκίνησης και αναμνήσεων για τους ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας».

- Πώς κρίνει τον Ζαγοράκη ως πρόεδρο του ΠΑΟΚ ο αρχηγός του Ελληνικού Στρατού;
- «Εκτιμώ πως ο Ζαγοράκης ανέλαβε μία ομάδα υπερχρεωμένη, μία ομάδα ανυπόληπτη και την έφερε σε ένα επίπεδο που την έχει φέρει. Εκτιμώ όμως πως χρειάζονται τα επόμενα βήματα, όπως να εφαρμοστεί στον ΠΑΟΚ το μοντέλο της Μπαρτσελόνα που μας ελκύει και μας συγκινεί όλους. Και ίσως αυτή είναι η λύση που μπορεί να προωθήσει ο Ζαγοράκης.

Και στο κάτω - κάτω, η σημερινή Τούμπα που είναι γηρασμένο γήπεδο δεν κάνει για τον ΠΑΟΚ. Μην κάνουμε όμως τα λάθη της αεκ, γκρεμίσουμε δηλαδή το γήπεδό μας πριν φτιάξουμε το καινούργιο. Πρέπει να βλέπουμε επίσης, πού θα πάει το Μετρό, πού θα πάνε οι νέοι οδικοί άξονες και εκεί πάνω θα πρέπει να χτιστεί η νέα Τούμπα, που σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 50.000 θεατές. Η Θεσσαλονίκη θα φτάσει να γίνει πόλη 3 εκατομμυρίων στο μέλλον, ενώ οι ΠΑΟΚτσήδες είναι ήδη 3 εκατομμύρια. Να γίνει λοιπόν ένα σύγχρονο γήπεδο που θα δίνει αυτονομία στον ΠΑΟΚ».

Oικονομικό πρόγραμμα για τον ΠΑΟΚ

Ο αρχηγός του Γ.Ε.Σ. μίλησε και για το τριετές πρόγραμμα εξυγίανσης της ΠΑΕ:

«Θα σας κάνω μία αποκάλυψη. Ο γιος μου ο Στέλιος Φράγκος που έχει τελειώσει το «Γέιλ» με υποτροφία, είχε κάνει το τριετές πρόγραμμα για την οικονομική ανόρθωση του ΠΑΟΚ. Και είχε συνεργαστεί τότε, με τον πρώην σύμβουλο, τον Γιάννη Παπαδόπουλο. Δε ζήτησε φυσικά, ούτε πρόκειται να πάρει χρήματα και είναι πάντα στη διάθεση του ΠΑΟΚ (όλων των τμημάτων) να τους φτιάξει ένα πρότζεκτ, ειδικά για αυτό τον σκοπό».

paok-oxyro

Παιχτες του ΠΑΟΚ το 1940 που πέρασε στην ιστορία πέφτοντας υπέρ Πατρίδας στα βουνά της Αλβανίας.

To Paokmania.gr με την ευκαιρία του εορτασμού της ιστορικής επετείου της 28^ης Οκτωβρίου ανοίγει τον φάκελο: «Παίκτες του Π.Α.Ο.Κ. που πέσανε υπέρ πατρίδος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του ΄40»

Προσπαθούμε να ρίξουμε φως και να γνωρίσουμε όσα πιο πολλά στοιχεία μπορούμε από τη ζωή των ηρωικών αυτών μορφών που φόρεσαν την ιστορική φανέλα της ομάδας μας και θυσίασαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας. Ήταν Παοκτσήδες που έτρεξαν στο πεδίο της μάχης όταν τους κάλεσε το ιερό καθήκον, αλλά δεν γύρισαν από το μέτωπο ποτέ ...

Ασφαλώς για τους περισσότερους από εσάς αυτά που θα διαβάστε πιο κάτω είναι πρωτάκουστα και θα σας εκπλήξουν, όπως άλλωστε εξέπληξαν και εμένα όταν έκανα την σχετική έρευνα πριν από καιρό. Είναι καλό όμως η ανάμνηση αυτών των ανθρώπων να μείνει ζωντανή στην Παοκτσήδικη οικογένεια και να αποκτήσουν μια καλύτερη θέση στις συνειδήσεις μας.

Αρχίζουμε λοιπόν αυτό το flash back σε εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια κάνοντας αναφορά στον Γ. Βατίκη. Υπήρξε βασικός αμυντικός της ομάδας με 49 παρουσίες από το 1935. Τότε δεν υπήρχε ακόμα εθνικό πρωτάθλημα και ο αριθμός των 49 συμμετοχών δεν είναι μικρός. Υπηρέτησε σαν λοχαγός στον ελληνικό στρατό, σκοτώθηκε στην Αλβανία στους πρώτους μόλις μήνες του πολέμου .

Σωτηριάδης Νίκος, τερματοφύλακας της ομάδας. Υπηρετούσε σαν λοχίας στο 50ο σύνταγμα πεζικού, γαζώθηκε στο στήθος από σφαίρες πολυβόλου, στην προσπάθεια κατάληψης υψώματος στην Κλεισούρα στις 28/1/1941 . Ο Σωτηριάδης ήταν ο πρώτος ουσιαστικά παίκτης του Π.Α.Ο.Κ. που φόρεσε την φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος, μιας και είχε καθίσει κάτω από τα δοκάρια της εθνικής στις 20/2/1938 στον αγώνα με την Παλαιστίνη (1-0) στο γήπεδο του παναθηναϊκού.

Για τον Σωτηριάδη οι ασπρόμαυρες ιστορίες έχουν κάνει ξεχωριστό αφιέρωμα, θυμηθείτε το κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Οι απώλειες αυτές είχαν άμεσο αντίκτυπο στην μεταπολεμική πορεία της ομάδας που κινήθηκε σε χαμηλές πτήσεις, μιας και το κενό των ποδοσφαιριστών που χάθηκαν δεν ήταν καθόλου εύκολο να αναπληρωθεί.

Όσο για την πιο ρετρό ενδεκάδα των Πρωταθλητών Θεσσαλονίκης 1936-1937:

Από αριστερά όρθιοι: Κυρ. Μποστατζόγλου, Απ. Κοντόπουλος, Αρ. Ιωαννίδης, Κ. Καλογιάννης, Π. Βαφειάδης. Καθιστοί: Πανίδης, Αναστασιάδης, Ν. Σωτηριάδης (τερματοφύλακας), Κοσμίδης, Μοσχίδης, Βασιλειάδης

Η ομάδα του 1939:

Από αριστερά όρθιοι: Γεωργίου, Κρήτας, Βατίκης, Μποστατζόγλου, Ιωαννίδης, Πανίδης, Σωτηριάδης, Π. Κοντόπουλος (έφορος), Μάλτας (ταμίας). Καθιστοί: Σεραφείδης, Απ. Κοντόπουλος, Αρβανίτης, Καλογιάννης

Σχετικά με την κατάσταση που επικρατούσε στα χρόνια της κατοχής στον Π.Α.Ο.Κ. ξέρουμε πως γινόταν προσπάθεια να διασφαλιστούν κυρίως τα πράγματα του συλλόγου. Ο μισός ιματισμός ήταν στα χέρια των Ναζί και των Βουλγάρων και ο άλλος μισός στο σπίτι του φροντιστή Νικηφόρου Τσαρπανά και στη συνέχεια στην ΥΦΑΝΕΤ (1942 -1944).

Όσο για αθλητικές δραστηριότητες…. ήταν κάτι σπάνιο. Σε μια από αυτές ενδεικτικά αναφέρουμε ένα φιλικό παιχνίδι με τον Ηρακλή στο οποίο μάλιστα ο ΠΑΟΚ προηγούνταν αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί τη νίκη , γιατί δεκάδες Γερμανών μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και διέκοψαν το παιχνίδι!!!

Το φωτογραφικό υλικό αλλά και κάποια από τα στοιχεία που αναγράφονται πιο πάνω, πάρθηκαν από το βιβλίο του Μιλτ. Κανώτα « 80 χρόνια – αυτός είναι ο ΠΑΟΚ», καθώς επίσης και από διάφορους δικτυακούς ιστότοπους.