oxyro N1.91

paok-oxyro - Πάμπλο Γκαρσία στα ΣΠΟΡ (Θα κάνω τατουάζ το Δικέφαλο)

«Πέρασα μια δύσκολη εβδομάδα. έπρεπε να αντιμετωπίσω δύσκολες στιγμές αλλά η ζωή συνεχίζεται. δεν ήταν καθόλου εύκολο για μένα να περάσω μια τέτοια περιπέτεια» παραδέχτηκε στην αρχή της συνέντευξης του ο λατινοαμερικάνος ποδοσφαιριστής, πραγματικό είδωλο του φίλαθλου κόσμου του Π.Α.Ο.Κ.

Ο έμπειρος μέσος στάθηκε στη συμπαράσταση των δικών του ανθρώπων:

«Είχα, βέβαια, την αμέριστη υποστήριξη του πατέρα και του αδελφού μου. Καταλαβαίνετε ότι δυσκολεύτηκα πολύ να είμαι συγκεντρωμένος στα αγωνιστικά μου καθήκοντα και να έχω το μυαλό μου στην ομάδα. Θέλω να αφιερώσω τη νίκη μας επί του Παναθηναϊκού σε όλα τα ορφανά παιδιά. Δεν αισθάνομαι ορφανός, γιατί θα έχω τη μητέρα μου μέσα μου μέχρι να πεθάνω. Και βέβαια έχω την οικογένεια μου».

Ο Γκαρσία μας περιέγραψε το τι αισθάνονταν πριν εκτελέσει το φάουλ και ανοίξει τα σκορ:

Πέρασαν πολλά πράγματα από το μυαλό μου. Ήμουν αποφασισμένος να εκτελέσω το φάουλ με σκοπό να πετύχω γκολ. Ζήτησα τη βοήθεια της μητέρας μου και αυτή με βοήθησε. Το έκανα με την καρδιά μου, είχα βέβαια και τη συνδρομή της τύχης. Το σημαντικό ήταν ότι κερδίσαμε. Το ίδιο είχα επιχειρήσει και με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Είχα διαπιστώσει ότι ο Νικοπολίδης στεκόταν τις περισσότερες φορές λίγο έξω από την εστία του και επιχείρησα να τον κρεμάσω».

Για τη σημασία της νίκης στο προχθεσινό ντέρμπι τόνισε:

«Αυτό που καταφέραμε ήταν σημαντικό. Δώσαμε ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα. Στο ποδόσφαιρο δεν περιμένεις να σου δώσουν κάτι.
Πρέπει να το διεκδικήσεις και να το κερδίσεις. Να κερδίσουμε όλα τα ματς, αλλά και πάλι δεν εξαρτάται απόλυτα από εμάς. Περιμένουμε και τις απώλειες των άλλων.
Ο κόσμος μας έχει δώσει την έμπνευση να χύνουμε αίμα σε κάθε παιχνίδι για να το κερδίζουμε.

Αυτό που έχουμε καταφέρει φέτος είναι να έχουμε την καλή συνέχεια της περσινής σεζόν. Με την υποστήριξη κόσμου μπορούμε να συνεχίσουμε στους ίδιους ρυθμούς. Αισθάνομαι περήφανος που είμαι στον Π.Α.Ο.Κ. Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι φίλαθλοί μας κάνει να είμαστε καλύτεροι από παιχνίδι σε παιχνίδι αλλά και να βγάζουμε τον καλύτερο μας εαυτό».

Για το τι πήγε στραβά στην αρχή της σεζόν, είπε:

«Δύσκολο να πω γιατί δεν κάναμε καλή αρχή στη φετινή αγωνιστική περίοδο. Πιθανώς να ήταν η ένταξη πολλών νέων παικτών και η ανάγκη προσαρμογή τους. Τώρα είναι που πονάνε οι χαμένοι βαθμοί στην αρχή της σεζόν. Βρισκόμαστε όμως σε καλή κατάσταση και αυτό θα πρέπει να το κρατήσουμε. Θα πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι συνέβη στο παρελθόν. Χρέος μας είναι να κοιτάμε μπροστά. Να ξεχάσουμε όσα έχουμε περάσει και να βελτιωνόμαστε συνεχώς. Υπάρχουν τρεις ομάδες που πλέον διεκδικούν το πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός έχει προβάδισμα δύο βαθμών. Εμείς πρέπει να κοιτάμε τους κοντινούς στόχους, δηλαδή το ματς της αμέσως επόμενης αγωνιστικής. Και βέβαια, να είμαστε ταπεινοί. Όπως είναι ο λαός μας, έτσι να είμαστε και εμείς. Η εικόνα που προσωπικά μου δίνει ο κόσμος είναι να τα δίνουμε όλα μέσα στο γήπεδο. Ιδιαίτερα για μένα, θέλω να μπαίνω στο γήπεδο και να κάνω χαρούμενο τον κόσμο στην κερκίδα. Αυτό με εμπνέει.

Ο Π.Α.Ο.Κ. μπορεί να κάνει την επανάσταση. Δεν θα είναι εύκολο, θέλει πάθος και θυσίες από την πλευρά μας για να πετύχουμε την κατάκτηση του πρωταθλήματος».

Πρόσφατα ανανέωσε τη συνεργασία του με τον ΠΑΟΚ, μόνο που για αυτόν σημασία έχει ο λόγος και λιγότερο το συμβόλαιο:

«Πριν πάρω την απόφαση να έρθω στην Ελλάδα, είχα μιλήσει με τον Χόρχε Μπάριος. Μου είπε για τον Π.Α.Ο.Κ. και τη ζωή στη Θεσσαλονίκη και με έπεισε. Δεν θα μετάνιωνα ποτέ για επιλογή μου. Λίγες φορές έχω μετανιώσει. Η οικογένεια μου αισθάνεται πολύ καλά εδώ. Αν ήμουν είκοσι χρονών θα ήταν καλύτερα για μένα. Τώρα είμαι λίγο ...παππούς και τα γόνατα μου πονάνε. Διατηρώ πολύ καλή σχέση με τον πρόεδρο της ομάδας, τον Θόδωρο Ζαγοράκη, και τον Ζήση Βρύζα. Πάνω από το συμβόλαιο είναι ο ανδρικός λόγος. Αν από την πλευρά μου δεν μπορώ να ανταποκριθώ περαιτέρω ή ο Π.Α.Ο.Κ. έχει άλλες απαιτήσεις από μένα, τότε δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα. Παίρνω οικογένεια μου και φεύγω.

Για τον αποκλεισμό από το κύπελλο, τόνισε:

«Όλα πήγαν άσχημα στο ματς κυπέλλου με τον ΠΑΣ Γιάννενα. Δεν θέλω να δικαιολογηθώ για το γήπεδο. Αλλά ούτε στο χωριό μου δεν υπήρχε τέτοιο γήπεδο. Οι γηπεδούχοι ήταν συνηθισμένοι σε αυτή την κατάσταση, εμείς όχι. Μου το είπε ο Μπακαγιόκο στο ημίχρονο, ότι βρέχουν επίτηδες το γήπεδο για να ευνοείται η τοπική ομάδα. Ήταν μια μαύρη μέρα.

Δεν έχω ιδέα τι θα κάνω μετά τέλος καριέρας.

Στη ζωή δεν μπορείς να κάνεις μακροπρόθεσμα σχέδια. Είχα προγραμματίσει διακοπές για να δω την μητέρα μου. Αυτό πλέον δεν μπορεί να γίνει. Πρέπει να δεις τη ζωή μέρα με τη μέρα, να χαρείς την οικογένεια σου. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο. Άλλο όμως να είσαι παίκτης, άλλο προπονητής. Θα ήταν καλό να ασχοληθώ με την προπονητική».

Το γκολ του Πάμπλο Γκαρσία ανακηρύχτηκε μακράν το καλύτερο γκολ της αγωνιστικής, ωστόσο αν μπορούσε να ψηφίσει ο ίδιος, θα προτιμούσε το γκολ του Μουσλίμοβιτς:

«Πιο ωραίο ήταν το γκολ του Ζλάταν. Ήταν μια πάσα 40 μέτρων από τον Λίνο και δεν ήταν εύκολο να κάνει ένας παίκτης το στοπάρισμα αλλά και να πλασάρεις. Επιπλέον, το παιχνίδι ήταν σε μια δύσκολη καμπή, αφού ήμασταν 1-1».

Για τη συμβολή του Σάντος στην πορεία του Π.Α.Ο.Κ. ανέφερε:

«Κάνει καλή δουλειά ο Σάντος και όλο το προπονητικό τιμ κι αυτό φαίνεται».
Θα κάνω τατουάζ τον Δικέφαλο
«Έχω κάνει τατουάζ το όνομα της μητέρας μου, τον Αρτιγκα, τον απελευθερωτή της χώρας μου και έναν ινδιάνο, συν τα ονόματα των παιδιών μου. Όταν φύγω από τη Θεσσαλονίκη, θα έχω κάτι μέσα μου από τον Π.Α.Ο.Κ. Θα έχω σίγουρα την αγάπη του κόσμου. Αλλά θα κάνω τατουάζ και τον Δικέφαλο Αετό. Θα το κάνω πριν φύγω για την πατρίδα μου. όχι τώρα».

Ο 32χρονος μέσος μας μίλησε για τη ζωή του στην Ελλάδα αλλά έκανε και μια βουτιά στο παρελθόν, ενθυμούμενος πως άρχισε το ποδόσφαιρο:

«Τα παιδιά μου προσαρμόζονται καλύτερα και μαθαίνουν ελληνικά.
Δεν τα πάω καλά με τις ξένες γλώσσες. Σίγουρα δεν είναι εύκολο για μένα να μάθω την ελληνική γλώσσα. Υπάρχουν πράγματα που καταλαβαίνω.
Από την άλλη, κάποια πράγματα είναι καλύτερα να μην τα καταλαβαίνεις. Μικρός δεν διάβαζα και τώρα μου είναι ακόμη πιο δύσκολο. Λούφαρα πολύ στην παιδική μου ηλικία.
Ζούσα σε ένα μικρό χωριό και αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να κλωτσάμε την μπάλα. Πρώτη μου δουλειά ήταν στα πανηγύρια, όπου έκοβα σταφύλια. Μετά δούλεψα σε ένα φούρνο, παράγοντας ψωμί και μετά ζύγιζα τα φρούτα σε λαϊκές αγορές, βοηθώντας την οικογένεια μου. Κάποια μέρα κάλεσαν από το ραδιόφωνο όσα νεαρά παιδιά ήθελαν να παίξουν ποδόσφαιρο, να συγκεντρωθούν σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Ενδιαφέρθηκα και πήγα.
Έτυχε βέβαια πολλοί παίκτες να είναι από την πρωτεύουσα, και δεν μου δίνανε την μπάλα. Αναγκάστηκα και την πήρα από έναν συμπαίκτη μου, με συνέπεια να με ...διώξουν. Μου είπαν να ξαναπάω τη Δευτέρα, αλλά εκείνη τη μέρα έβρεχε και εγώ δεν πήγα. Ο πατέρας μου τους είπε «δώστε του μια ευκαιρία ακόμη, είναι καλό παιδί».
Έτσι και έγινε. Έπαιξα, τους έπεισα και μου έκαναν συμβόλαιο. Ο πατέρας μου υπήρξε παίκτης, όχι σε μεγάλο επίπεδο. Η μητέρα μου ήθελε να σπουδάσω. Εγώ σπούδασα στον δρόμο, το καλύτερο πανεπιστήμιο.
Πήρα εμπειρίες από όλες τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκα. Σε κάποιες ομάδες μικρότερου βεληνεκούς, όλοι σχεδόν οι παίκτες νόμιζαν ότι ήταν μεγάλοι σταρ. Αντίθετα, ο Μαλντίνι ήταν ο πιο ταπεινός, παρά το γεγονός ότι το μόνο που δεν έχει κερδίσει ήταν το ...χρυσό μπαλόνι.
Πολύ ταπεινός ήταν και ο Ζιντάν. Καλή σχέση είχα και με τον Μπέκαμ, ο οποίος, βέβαια, από ένα σημείο είχε παρεξηγηθεί μαζί μου.
Ο λόγος; Είχα κόψει μια σελίδα από ένα περιοδικό που απεικόνιζε τη σύζυγο του με μάλλον ελαφριά ενδυμασία και την κόλλησα σε ένα ντουλαπάκι στα αποδυτήρια. Εγώ το έκανα για να τον πειράξω αλλά εκείνος από εκείνη τη μέρα και μετά δεν μου μιλούσε.
Στην Οσασούνα ήμουν τρία χρόνια και ο πρόεδρος με παρακαλούσε να μείνω κι άλλο. Ήθελα να παίξω σε μεγαλύτερη ομάδα για να παίξω στο Τσάμπιονς Λιγκ και να αποκομίσω και άλλες εμπειρίες.
Αν μπορούσα να γυρίσω χρόνο, θα άλλαζα πολλά. Όπως να έμενα στην Οσασούνα. Αλλά αν έμενα εκεί, ίσως να μην ερχόμουνα Π.Α.Ο.Κ. Σε ό,τι αφορά τη Ρεάλ, δεν μπορώ να πω ότι διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις. Πριν τα ματς της Οσασούνα με τη Ρεάλ, όντας παίκτης της Οσασούνα, είχα πει μακάρι να τους ρίχναμε τρία γκολ.
Είχα δηλώσει επίσης ότι είμαι περισσότερο φαν της Μπαρτσελόνα. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης μου στη Ρεάλ, οι φανατικοί οπαδοί της με σφύριζαν. Ακόμη και στο αυτοκίνητο μου προκάλεσαν ζημιές. Ο πρώτος γιος μου ήταν αυτός που με βοήθησε σε εκείνες τις δύσκολες στιγμές".